عایق ها در صورتی خوب کار خود را انجام می دهند که به طور صحیح نصب شده باشند.
موارد زیر به شما کمک می کند تا بهترین کارایی از عایق هایی که نصب می کنید را ببینید:
– هرگز عایق را فشرده نکنید. عایق باید پس از نصب همان ضخامت اولیه خود را داشته باشد در غیر این صورت مقدار مقاومت حرارتی آن کاهش می یابد و نمی توان آن طور که انتظار می رود جلوی انتقال حرارت را بگیرد.
– عایق کاری را به طور کامل روی تمام سطح انجام دهید. چرا که اگر تنها ۵% از سطح خالی بماند، ممکن است تا ۵۰% از کارایی عایق کاری کاسته شود.
– مواد عایق را باید خشک نگه داشت، زیرا به استثنای پلی استایرن که نسبت به آب مقاوم است، بقیه عایق ها بر اثر رطوبت کارایی آنها پایین می آید. در برخی عایق های آزاد مقدار مقاومت حرارتی متناسب با تراکم عایق است نه ضخامت آن. در این عایق ها، مقدار مقاومت ممکن است بعد از مدتی تا ۲۰% کاهش یابد. از این رو باید بعد از نصب کننده عایق تضمین گرفت.
– از عایق های آزاد در سقف هایی که شیب زیادی دارند استفاده نکنید.
– در صورت استفاده از عایق های بازتابنده باید حتما پشت آنها یک لایه هوای ساکن به ضخامت ۲۰ میلی متر وجود داشته باشد.تمام سوراخها و پارگی ها و درزها باید با نوارچسب پوشیده شوند.
– اطراف کابل های برق و لوازم الکتریکی را هرگز عایق کاری نکنید! ایمن بودن عایق کاری باید توسط یک فرد متخصص بررسی شود.
– در فاصله کمتر از ۹۰ میلی متر فنهای خروجی عایق نصب نکنید.
در فاصله کمتر از ۲۵ میلی متر حبابهای لامپ و سرپیچ آنها عایق کاری نکنید.
تصویر چپ تلفات حرارتی در تابستان و تصویر راست تلفات حرارتی در زمستان
از سقف (بالا) و دیوارها (راست) و پنجره ها (چپ) و کف (پایین) و نفوذ هوا (راست پایین)
