عایق هائی که بکار برده می شوند می بایستی علاوه بر ضریب هدایت کم دارای قابلیت مقاومت و تغییر شکل در برابر دمای بالا یا پائین باشند، و همچنین در مقابل لرزش و ارتعاش مقاومت داشته و در طول زمان خاصیت عایق بودن خود را از دست ندهد. موادی که در عایق لوله ها بکار می برند عبارتند از: منیزیوم، اسبستوس، خاک، پشم شیشه، پشم معدنی، الیاف مو و الیاف پشم حیوانی و مواد مخلوط با مواد دیگری که شرایطی از قبیل مقاومت مکانیکی و ارتعاش و دوام و سایر خواص دیگر را جمعاً داشته باشد.
عایق ها از ضخامت mm ۶ تا mm ۵۰ تولید و عرضه میگردند که با توجه به دمای سیال درون لوله، دمای محیط، نوع و ضریب انتقال حرارت عایق، مقاومت حرارتی، نوع روکش عایق و ضخامت مورد نظر انتخاب می شود.
فاکتور مهم در انتخاب عایق، میزان مقاومت حرارتی آن هاست .هر قدر n مقاومت بالاتر باشد، عایق حرارت را کمتر از خود عبور می دهد و صرفه جویی که به همراه دارد افزایش می یابد، پس به جای ضخامت عایق ها، باید مقاومت حراتی آن ها با هم مقایسه شوند. عایق های گوناگون با مقاومتهای حرارتی برابر، از نظر میزان صرفه جویی در انرژی همانند هستند و تنها اختلاف آنها در قیمت و محل کاربرد است.
یکی از مشکلات اساسی که در اکثر سازه ها به چشم می خورد مشکل نم و رطوبت می باشد که در بعضی مواقع خسارات جبران ناپذیری را به ساز ها و ساختمان وارد می نماید و یکی از راهکارهای مقابله با آن عایقکاری رطوبتی می باشد.
در ایران با توجه به اقلیم و آب و هوا و نیز وجود منابع عظیم نفتی متداول ترین عایق رطوبتی قیر و گونی می باشد که با پیشرفت تکنولوژی این روش جای خود را به عایقهای پیش ساخته (ایزو گام) داده است. اما با پیشرفت علوم و نیز گرانی مواد نفتی و قیر در بعضی مواقع عایقهای پیش ساخته نیز مقرون به صرفه نبوده و مهندسان را به آن داشت تا از مواد شیمیایی جهت عایق بندی سازه استفاده کنند که هم از نظر اقتصادی و هم از نظر کیفیت و کارایی بتواند با سایر عایقها رقابت کند.
بعد از تحقیقات متعدد مهندسان موفق شدند که با استفاده از رزینهای اکریلاتی و استایرنی که با آب حل می شود، عایق رطوبتی جدیدی بسازند که صورت یک لایه ۱mm روی سطوح مورد نیاز اجرا می شود و انعطاف پذیر نیز می باشد.
همانطور که می دانید باید قیروگونی را تا میزان ۱۵۰ تا ۲۰۰ درجه سانتیگراد حرارت داد، ریختن و تسطیح ترکیبی با این درجه حرارت بسیار دشوار می باشد. بنابراین امولسیونهای ساخته شده از قیر با قابلیت کاربرد درجه حرارت نرمال مورد استفاده قرار می گیرد .این گونه امولسیونهای نفتی در آب حدوداً دارای ۵۰% قیر می باشد. با سفت شدن این امولسیون آب آن تبخیر و قیر بصورت بیندر باقی می ماند.
– سقفها: با عایق کاری سقف مصرف انرژی برای گرمایش و سرمایش ساختمان ۳۵% تا ۴۵% کاهش می یابد.
– دیوار های خارجی: مصرف انرژی برای گرمایش و سرمایش ساختمان را حدود ۱۵% کاهش می دهد.
– کف: مصرف انرژی در زمستان را ۵% کاهش می دهد.
– لوله های آبگرم: برای عایق کاری لوله های آبگرم می توان از عایق های پتویی یا عایقهایی که به طور ویژه برای لوله ها ساخته شده و به راحتی قابل نصب هستند استفاده کرد.